Roman Ryszard Kostrzewski to postać, która na stałe wpisała się w historię polskiej muzyki rockowej. Urodził się 15 lutego 1960 roku w Piekarach Śląskich, a swoje życie zakończył 10 lutego 2022 roku w Bytomiu. Jako muzyk, wokalista i autor tekstów, zyskał sobie ogromne uznanie w kraju i poza jego granicami.
Najbardziej znany jest z długoletniej współpracy z zespołem Kat, w którym pełnił rolę wokalisty od 1981 do 2004 roku. Jednak jego twórczość nie ograniczała się jedynie do tej formacji. Był także współzałożycielem takich grup jak Alkatraz, działającej w latach 2000–2002, oraz Kat & Roman Kostrzewski, która istniała od 2004 roku aż do jego śmierci w 2022 roku.
Dodatkowo, Roman Kostrzewski był członkiem Akademii Fonograficznej ZPAV, co potwierdza jego znaczenie i wpływ na polską scenę muzyczną. Jego dokonania artystyczne oraz wkład w rozwój muzyki metalowej będą długo pamiętane przez fanów i kolegów po fachu.
Działalność artystyczna
Roman Kostrzewski zyskał rozgłos jako jeden z kluczowych wokalistów w polskiej scenie metalowej, jednak jego kariera to nie tylko sukcesy, ale również kontrowersje. W jego artystycznej podróży niezwykle istotnym momentem było spotkanie pozostałych muzyków zespołu Kat 12 grudnia 1981 roku podczas pierwszej edycji festiwalu Silesian Rock, który zorganizowano w Bytomiu. Wkrótce po tym wydarzeniu Kostrzewski dołączył do zespołu. Wyróżniającym się osiągnięciem grupy był występ na festiwalu w Jarocinie w 1984 roku, a także wspólna trasa koncertowa po Polsce z zespołem Hanoi Rocks.
Rok 1985 był przełomowy, ponieważ Kat, z Kostrzewskim w składzie, nagrał swoją debiutancką płytę pt. 666, która otrzymała również anglojęzyczną wersję pod tytułem Metal and Hell. W maju 1988 roku miała miejsce premiera albumu Oddech wymarłych światów, który zarejestrowano w roku poprzednim. Po tym wydarzeniu, z powodu wewnętrznych nieporozumień w zespole, Kat na pewien czas zawiesił swoją działalność. W tym czasie wokalista angażował się w różne projekty muzyczne, współpracując z artystami chorzowskiej „Leśniczówki”, takimi jak Józef Skrzek, Leszek Winder oraz Jerzy Kawalec.
Po zmianach w składzie zespołu Kat, do którego dołączyli Jacek Regulski oraz Krzysztof Oset, Kostrzewski rozpoczął prace nad nowym albumem zatytułowanym Bastard. Utwór „Łza dla cieniów minionych” był jego autorstwa zarówno pod względem tekstu, jak i kompozycji. Interesujący zbieg okoliczności sprawił, że dzień premiery płyty zbiegł się z udanym występem na festiwalu w Jarocinie, gdzie sprzedano aż 4000 kaset. W 1993 roku zespół nagrał płytę Ballady, która ukazała się w bardziej stonowanej stylistyce.
Kostrzewski zyskał status jednego z najbardziej rozpoznawalnych wokalistów polskiego metalu. Jego kontrowersyjne teksty, które często eksplorowały tematy buntu przeciwko Bogu, magii i okultyzmu, w połączeniu z charakterystycznym głosem oraz techniką śpiewania, przyczyniły się do jego popularności. Szczególnie korzystny wpływ miała jego otwartość w odniesieniu do fascynacji twórczością Tadeusza Micińskiego oraz Marka Twaina.
Rok 1995 przyniósł pierwsze solowe przedsięwzięcie Kostrzewskiego, które oparte było na Biblii Satanistycznej Antona Szandora LaVeya. W swojej interpretacji recytował on specyficzne fragmenty tej książki. W nagraniu, które ukazało się na dwukasetowym wydaniu, wzięli udział gościnnie Jacek Regulski i Piotr Luczyk, gitarzyści zespołu Kat, a także Józef Skrzek. To przedsięwzięcie wzbudziło wiele kontrowersji, spotykając się z krytyką ze strony środowisk religijnych, które oskarżały muzyka o propagowanie satanizmu.
Kostrzewski bronił się od zarzutów, zwracając uwagę na filozoficzne aspekty satanizmu zawarte w książce LaVeya. Niestety, album ten trafił do zaledwie kilku sklepów. W 1986 roku miała miejsce również głośna debata wokalisty z księdzem, która została uwieczniona w dokumencie telewizji BBC Moja krew, twoja krew, zarejestrowanym na festiwalu w Jarocinie.
W 1999 roku artysta nagrał dwupłytowy album Listy z ziemi, którego inspiracją było dzieło Marka Twaina o tym samym tytule. Kostrzewski, przy wsparciu Józefa Skrzeka, zajął się klawiszami. Jeszcze przed tym nagraniem zespół nagrał najbardziej klimatycznie dopracowany album …Róże miłości najchętniej przyjmują się na grobach, którego treści budziły kontrowersje w zespole. Mimo początkowych obaw, album zdołał osiągnąć sukces na równi z innymi wyróżniającymi się wydawnictwami grupy.
Praca nad płytą ujawniła napięcia w zespole, prowokując odejście Piotra Luczyka wiosną 1999 roku. Z nowym gitarzystą Kat odbył ostatnią trasę koncertową z Jackiem Regulskim, który zginął w wypadku motocyklowym. Po tej tragedii, Kat zawiesił swoją działalność. Kostrzewski założył zespół Alkatraz, z którym w 2001 roku nagrał płytę Error, wnosząc do muzyki metalowej nowe, oryginalne teksty, pełne ironii i rozczarowania w odniesieniu do aktualnej rzeczywistości w Polsce.
W artystycznej karierze Kostrzewskiego nie zabrakło również innych projektów, takich jak jego gościnny udział w piosence „Serce dzwonu” nagranej przez zespół Absynth. W koncertowej działalności Alkatraz, Kostrzewski współpracował z Ireneuszem Lothem, byłym perkusistą Kat, co przyczyniło się do odprężenia relacji w zespole. Z jego reaktywacją w 2002 roku odbył trasę koncertową oraz zarejestrowany na płycie i DVD występ przed grupą Iron Maiden w Hali Ludowej we Wrocławiu.
Po tym wydarzeniu wokalista rozpoczął działalność solową, przygotowując materiał do albumu Woda. W 2004 roku zespół Kat przeszedł kolejny kryzys, związany z konfliktem między Luczykiem a Kostrzewskim. Wraz z nowymi muzykami i dotychczasowym perkusistą Ireneuszem Lothem, Kostrzewski odbył głęboko przyjętą trasę koncertową. Powstały w ten sposób zespół Kat & Roman Kostrzewski kontynuował swoją działalność, nagrywając dwa albumy studyjne, aż do przedwczesnej śmierci Kostrzewskiego w 2022 roku.
W listopadzie 2007 roku ukazał się jego solowy projekt Woda, który również okazał się trudny do sklasyfikowania. W nowym projekcie zastosował syntezatory oraz automaty perkusyjne, nawiązując do jednego z czterech żywiołów. Artysta planował kontynuację serii z albumami poświęconymi innym żywiołom, jednakże pojawiły się tylko zapowiedzi kolejnego albumu solowego, Luft (czyli „powietrze”), który wszedł do przedsprzedaży w jesieni 2021 roku, ale niestety śmierć artysty nastąpiła jeszcze przed jego premierą. Aktualny status tego projektu pozostaje niejasny.
Twórczość Romana Kostrzewskiego była wydawana przez Mystic Production do 2019 roku.
Życie prywatne
Roman Kostrzewski, znany wcześniej jako Roman Kołek, zmienił swoje nazwisko w 1983 roku. Już od najmłodszych lat jego życie przybrało niezwykły kierunek, ponieważ wychowywał się w domu dziecka od czwartego roku życia. To doświadczenie, jak podkreślał sam artysta, miało istotny wpływ na jego światopogląd oraz twórczość, kształtując go jako osobę oraz twórcę.
Artysta przeszedł przez osobiste wyzwania, w tym rozwód. Miał czwórkę dzieci – córki Natalię i Carmen oraz synów Natana i Juliana, dla których był ważną postacią, nawet w obliczu trudności życiowych.
Niestety, Roman Kostrzewski stawił czoła poważnej chorobie nowotworowej, co doprowadziło do jego śmierci. 10 lutego 2022 roku odbyła się ceremonia pogrzebowa, a artysta został pochowany na Cmentarzu Komunalnym przy ul. Kwiatowej w Bytomiu, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w polskiej muzyce i kulturze.
Upamiętnienie
24 października 2022 roku, członkowie Rady Miejskiej w Bytomiu podjęli ważną decyzję, nadchodzącą w postaci uchwały. W jej wyniku skwer znajdujący się przy ulicy Parkowej otrzymał imię Romana Kostrzewskiego. W ramach tej inicjatywy planowane jest również umieszczenie pamiątkowej tablicy.
Publikacje
Wśród wielu dzieł, które wyszły spod pióra Romana Kostrzewskiego, szczególną uwagę zwraca publikacja autorstwa Mateusza Żyły. „Roman Kostrzewski. Głos z ciemności” to książka, która ukazała się w 2016 roku. Wydana przez Wydawnictwo SQN, nosi numer ISBN 978-83-7924-704-2.
Dyskografia
W kontekście twórczości Romana Kostrzewskiego, rodzaj muzyki oraz zespoły, z którymi współpracował reprezentują znaczącą część polskiego heavy metalu. Zachęcamy do zapoznania się z pełną dyskografią zarówno pod względem jego działalności z zespołem Kat, jak i projektów solowych oraz gościnnych występów.
Pełne opracowanie tej tematyki znajduje się w artykule poświęconym zespołowi Kat & Roman Kostrzewski, w sekcji dotyczącej dyskografii oraz w artykule o Alkatraz. Jako wprowadzenie, poniżej przedstawiamy szczegółowy wykaz albumów, który pokazuje różnorodność jego twórczości.
nagłówek_h3: KAT nagłówek_h3
| _ | nagłówek_h3: Albumy solowe nagłówek_h3
|
Filmografia
Filmografia Romana Kostrzewskiego obejmuje znaczące projekty, które przyczyniły się do rozwoju polskiej kultury muzycznej. Oto kluczowe tytuły, które warto wyróżnić:
- Fala – Jarocin ’85 (2005, film dokumentalny, reżyseria: Piotr Łazarkiewicz),
- Historia polskiego rocka: Teoria hałasu (2008, film dokumentalny, reżyseria: Leszek Gnoiński, Wojciech Słota).
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Gerard Grzywaczyk | Kaya Mirecka-Ploss | Marek Stachowski | Dohtor Miód | Hans Marchwitza | Tadeusz Jodłowski | Danuta Danek | Marcel Różanka | Stanisław Stanuch | Gosia Kulik | Wincenty Dunikowski-Duniko | Mateusz Szczypiński (artysta) | Marek Moś | Wiktor Polak (poeta) | Stanisław PiastowiczOceń: Roman Kostrzewski