Maria Gomola


Maria Marta Gomola, urodzona 29 maja 1941 roku w Piekarach Śląskich, to wybitna postać w polskiej polityce. Pełniła ważną rolę jako posłanka na Sejm X kadencji, co podkreśla jej zaangażowanie w życie publiczne kraju.

Życiorys

Maria Gomola ukończyła studia na Uniwersytecie Śląskim w 1969 roku, gdzie uzyskała tytuł magistra filologii. W swoim życiu zawodowym rozpoczęła pracę w 1960 roku jako nauczycielka w szkole podstawowej w Piekarach Śląskich. Jej kariera edukacyjna obejmowała również okres pełnienia funkcji zastępcy dyrektora szkoły podstawowej w Rudzie Śląskiej w latach 1966–1971, a następnie objęła stanowisko dyrektora tej samej placówki od 1971 roku.

Maria była aktywna w Związku Harcerstwa Polskiego, gdzie zyskała uznanie jako komendantka szczepu. Ponadto, w 1960 roku wstąpiła do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, a jej zaangażowanie polityczne trwało do 1988 roku. W latach 1984–1988 była radną Miejskiej Rady Narodowej w Rudzie Śląskiej. Jej osiągnięcia na polu politycznym obejmują także mandat posłanki na Sejm kontraktowy, który uzyskała w 1989 roku w okręgu chorzowskim. W parlamencie zasiadała w Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa.

Maria Gomola biegle posługuje się językiem rosyjskim. Pod koniec kadencji była członkinią Parlamentarnego Klubu Lewicy Demokratycznej.

Odznaczenia

Maria Gomola została uhonorowana licznymi odznaczeniami, które świadczą o jej wybitnych osiągnięciach oraz zaangażowaniu w działalność społeczną i edukacyjną. W 1981 roku otrzymała Złoty Krzyż Zasługi, który jest jednym z najwyższych odznaczeń przyznawanych za szczególne zasługi dla kraju. Oprócz tego, wyróżniona została również medalem Komisji Edukacji Narodowej, odznaczeniem, które honoruje osoby szczególnie zasłużone w dziedzinie edukacji. W tym samym roku, 1981, przyznano jej także Krzyż „Za Zasługi dla ZHP”, co potwierdza jej wkład w rozwój i wsparcie Związku Harcerstwa Polskiego.

  • Złoty Krzyż Zasługi (1981),
  • Medal Komisji Edukacji Narodowej,
  • Krzyż „Za Zasługi dla ZHP” (1981).

Przypisy

  1. a b Profil na stronie Biblioteki Sejmowej. [dostęp 15.10.2013 r.]

Oceń: Maria Gomola

Średnia ocena:4.75 Liczba ocen:24