Marek Siwiec


Marek Maciej Siwiec, urodzony 13 marca 1955 roku w Piekarach Śląskich, jest znanym polskim politykiem oraz dziennikarzem. W swojej karierze pełnił wiele istotnych ról w polskiej polityce, m.in. był posłem na Sejm I i II kadencji.

W latach 1996-2004 sprawował funkcję ministra w Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, a także przez okres od 1997 do 2004 roku kierował Biurem Bezpieczeństwa Narodowego. Jako deputowany do Parlamentu Europejskiego był aktywny w VI oraz VII kadencji, a w latach 2007-2009 pełnił obowiązki wiceprzewodniczącego tej instytucji.

Życiorys

Rodzinne korzenie Marka Siwca sięgają Tarnobrzega, gdzie jego ojciec pełnił funkcję wicedyrektora w tarnobrzeskim kombinacie siarkowym „Siarkopol”, a matka pracowała na stanowisku prokuratora. Warto podkreślić, że Marek jest absolwentem Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Kopernika w Tarnobrzegu, które ukończył przed rozpoczęciem studiów na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (AGH), gdzie uzyskał dyplom w 1980 roku. Kwestią wartą zaznaczenia jest to, że w 1989 roku Marek zrealizował również Podyplomowe Studium Dziennikarstwa.

W pierwszych latach swojej zawodowej kariery, dokładnie od 1980 do 1982 roku, pełnił rolę asystenta w Instytucie Elektrotechniki AGH, a równocześnie zdobywał doświadczenie podczas stażu w GAS and Fuel Corporation of Victoria w Australii. Jako aktywny student, od 1977 roku aż do rozwiązania organizacji, był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR). W kolejnych latach, od 1985 do 1987 roku, pełnił prestiżową rolę redaktora naczelnego dwutygodnika „Student” w Krakowie oraz działał jako sekretarz komisji finansowej Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa. Natomiast w latach 1987-1990 sprawował funkcję redaktora naczelnego tygodnika „itd”.

Marek Siwiec prowadził również program w Telewizji Polskiej pod nazwą Otwarte studio. Jego kariera w mediach politycznych rozwijała się intensywnie; w czasie ostatniego zjazdu PZPR został redaktorem naczelnym „Trybuny Kongresowej”, dostępnej tylko w danym okresie czasu. Został założycielem Socjaldemokracji RP i wszedł do władz krajowych partii, pełniąc równocześnie rolę pierwszego redaktora naczelnego „Trybuny”. W okresie 1991-1992 był dyrektorem generalnym spółki Print AB, powiązanej z Art-B.

W latach 1991-1997 Marek Siwiec piastował mandat posła na Sejm z okręgu kaliskiego. W latach 1993-1996 zasiadał w Krajowej Radzie Radiofonii i Telewizji, a także był delegatem do Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy. Objął funkcję sekretarza stanu w Kancelarii Prezydenta RP, a następnie od lutego 1997 roku zarządzał Biurem Bezpieczeństwa Narodowego. Został powołany ponownie na to stanowisko w grudniu 2000 roku i sprawował je do czerwca 2004 roku. W 2000 roku głośno było o incydencie, kiedy prezydent Aleksander Kwaśniewski przybył na lądowisko w Ostrzeszowie, a Marek Siwiec ucałował ziemię oraz uczynił znak krzyża, co stało się szeroko komentowanym wydarzeniem medialnym.

Od stycznia 2005 do czerwca 2006 roku Marek pełnił rolę przewodniczącego Stowarzyszenia Ordynacka. Był również członkiem komitetu wyborczego Włodzimierza Cimoszewicza w wyborach prezydenckich w 2005 roku. W dalszej karierze stał się członkiem Rady Fundacji YES (Yalta European Strategy), przewodniczącym Stowarzyszenia European Friends of Israel oraz członkiem Global Leadership Council Colorado State University. Miał także zaszczyt zasiadać w radzie Fundacji Aleksandra Kwaśniewskiego „Amicus Europae”.

W listopadzie 2007 roku Instytut Pamięci Narodowej ujawnił, że Marek Siwiec, 21 marca 1986 roku, został zarejestrowany przez Służbę Bezpieczeństwa jako tajny współpracownik o pseudonimie Jerzy, jednak został wyrejestrowany 19 stycznia 1990 roku po złożeniu rezygnacji. Siwiec wielokrotnie zaprzeczał, by kiedykolwiek współpracował z SB. Z uwagi na brak jakichkolwiek dokumentów personalnych oraz wątpliwości związanych z legalnością oświadczenia lustracyjnego, IPN zaniechał dalszego śledztwa.

Marek Siwiec odnosił liczne sukcesy w polityce europejskiej. W 2004 roku udało mu się zdobyć mandat w wyborach do Parlamentu Europejskiego z Województwa Wielkopolskiego, gdzie wystartował z listy SLD-UP, osiągając imponujący wynik 36 985 głosów. W 2006 roku przewodniczył misji obserwacyjnej wyborów na Ukrainie, a w 2007 roku został wiceprzewodniczącym Parlamentu Europejskiego. Podczas kolejnych wyborów europejskich w 2009 roku zdołał uzyskać reelekcję z wynikiem 64 976 głosów, zostając członkiem Komisji Spraw Zagranicznych, a także koordynatorem Grupy Postępowego Sojuszu Socjalistów i Demokratów w sprawie EuroNestu.

Od 10 grudnia 2011 do 28 kwietnia 2012 roku Marek Siwiec pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Sojuszu Lewicy Demokratycznej. W grudniu 2012 roku formalnie zrezygnował z członkostwa w tej partii, a w styczniu 2013 roku przeszedł do Ruchu Palikota jako reprezentant w Parlamencie Europejskim, nie przystępując jednocześnie do samej partii. Dnia 22 lutego 2013 roku ogłosił wspólnie z Aleksandrem Kwaśniewskim oraz Januszem Palikotem powołanie ruchu Europa Plus, który połączył kilka ugrupowań politycznych o lewicowym oraz centrowym charakterze, a Marek Siwiec przejął rolę przewodniczącego tego stowarzyszenia.

W dniu 6 października 2013 roku współtworzył nową partię Twój Ruch, powstałą z przekształcenia Ruchu Palikota, gdzie objął stanowisko wiceprzewodniczącego. Niestety, w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014 roku, nie udało mu się uzyskać reelekcji, zdobywając 17 399 głosów. W lutym 2015 roku Marek Siwiec zdecydował się odejść z Twojego Ruchu i po zakończeniu kariery politycznej zajął się kierowaniem Centrum Pamięci o Holokauście – Babi Jar.

Odznaczenia

Marek Siwiec ma na swoim koncie szereg prestiżowych odznaczeń, które odzwierciedlają jego zaangażowanie i wkład w różne dziedziny. Oto niektóre z wyróżnień, które otrzymał:

  • Oficer Legii Honorowej (Francja, 1996),
  • Krzyż Wielki Komandorski Orderu Wielkiego Księcia Giedymina (Litwa, 1997),
  • Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Zasługi Republiki Włoskiej (1997),
  • Wielki Oficer Orderu Zasługi (Portugalia, 1997),
  • Order Leopolda (Belgia, 1999),
  • Order Krzyża Ziemi Maryjnej II klasy (Estonia, 2002),
  • Krzyż Wielki Orderu „Za Zasługi dla Litwy” (Litwa, 2003),
  • Wielki Oficer Orderu Cnoty Wojskowej (Rumunia, 2003),
  • Królewski Order Wiktoriański (Wielka Brytania, 2004),
  • Order Księcia Jarosława Mądrego IV i III klasy (Ukraina, 1997 i 2004),
  • Komandoria Missio Reconciliationis (1999).

Każde z tych odznaczeń świadczy o uznaniu dla jego pracy i zasług, zarówno w kraju, jak i na arenie międzynarodowej.

Przypisy

  1. Macewy w Babim Jarze. 12.08.2017 r. [dostęp 02.06.2024 r.]
  2. Marek Siwiec on the Memorial Center Charity Fund. babynyar.org, 28.07.2017 r. [dostęp 02.06.2024 r.]
  3. Marek Siwiec odchodzi z Twojego Ruchu. „W takiej polityce nie ma dla mnie miejsca”. dziennik.pl, 10.02.2015 r. [dostęp 10.02.2015 r.]
  4. Paulina Jęczmionka: Marek Siwiec wprowadzi Ruch Palikota do Parlamentu Europejskiego?. gloswielkopolski.pl, 10.01.2013 r. [dostęp 09.12.2014 r.]
  5. Europosłowie SLD o roku w Parlamencie Europejskim. europarlament.pap.pl, 08.06.2010 r. [dostęp 09.12.2014 r.]
  6. Cezary Gmyz: Koniec lustracji Siwca. rp.pl, 09.05.2009 r. [dostęp 09.12.2014 r.]
  7. Akta IPN: Siwiec, Rosati, Libicki współpracowali z SB. gazeta.pl, 19.11.2007 r. [dostęp 09.12.2014 r.]
  8. Siwiec: Nie współpracowałem z bezpieką. gazeta.pl, 19.11.2007 r. [dostęp 09.12.2014 r.]
  9. Siwiec przewodniczącym Stowarzyszenia Ordynacka. wp.pl, 07.11.2005 r. [dostęp 09.12.2014 r.]
  10. Prokuratura: Siwiec nie znieważył papieża. wp.pl, 18.04.2001 r. [dostęp 09.12.2014 r.]
  11. Skandalista Marek Siwiec. rp.pl, 29.09.2000 r. [dostęp 09.12.2014 r.]
  12. Wojciech Malicki: Janek! Czy ty, to ty?. nowiny24.pl, 21.06.2004 r. [dostęp 06.09.2020 r.]
  13. Caviliere di Gran Croce Ordine al Merito della Repubblica Italiana. quirinale.it, 07.04.1997 r. [dostęp 09.12.2014 r.]
  14. Cidadãos estrangeiros agraciados com ordens portuguesas. presidencia.pt. [dostęp 09.12.2014 r.]
  15. Riiklike autasude andmine. Vastu võetud 13.03.2002 nr 121. riigiteataja.ee. [dostęp 09.12.2014 r.]
  16. Cancelaria Ordinelor: Persoane Decorate. presidency.ro. 13.02.2019 r. [dostęp 09.12.2014 r.]
  17. Michał Kot: PE: Siwiec szefem misji obserwacyjnej na wybory na Ukrainie. money.pl, 23.02.2006 r. [dostęp 17.05.2020 r.]

Oceń: Marek Siwiec

Średnia ocena:4.62 Liczba ocen:15