Maciej Iłowiecki


Tadeusz Maciej Iłowiecki, urodzony 28 lutego 1935 roku w Piekarach Śląskich, pozostanie w pamięci jako jedna z ważniejszych postaci polskiego dziennikarstwa. Niestety, zmarł 23 grudnia 2023 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie bogaty dorobek zawodowy.

Jako dziennikarz i publicysta, Maciej Iłowiecki aktywnie uczestniczył w kształtowaniu medialnego krajobrazu w Polsce. W latach 1993–1994 pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, co przyczyniło się do jego znaczącej roli w sektorze mediów.

Życiorys

Maciej Iłowiecki był uznanym absolwentem biochemii naUniwersytecie Warszawskim. Od 1959 roku rozpoczął swoją karierę jako dziennikarz i publicysta. W czasach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej jego teksty pojawiały się w takich pismach jak „Polityka”, „Fantastyka” oraz „Przegląd Techniczny”. W latach od 1974 do 1990 roku związany był z redakcją „Problemów”.

W 1989 roku był ekspertem zajmującym się mediami, uczestnicząc w rozmowach Okrągłego Stołu jako przedstawiciel „Solidarności”. W okresie od 1990 do 1993 pełnił funkcję prezesa zarządu Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, a w latach 1990-1992 zasiadał na stanowisku redaktora naczelnego tygodnika „Spotkania”. Oprócz tego, od kwietnia 1993 do września 1994 roku, był zastępcą przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji. W latach 2004-2011 był także członkiem Rady Etyki Mediów.

Iłowiecki był członkiem zarządu Towarzystwa Popierania i Krzewienia Nauk oraz redaktorem „Nowego Państwa”. Po 1989 roku zajął się niezależną publicystyką, współpracując z telewizją Polsat. Był autorem wielu artykułów prasowych i kilkunastu książek, w których poruszał tematy związane między innymi z medioznawstwem. Regularnie występował w programie Bumerang, który prowadził Marek Markiewicz.

W 2010 roku, bez powodzenia, ubiegał się o stanowisko w Krajowej Radzie Radiofonii i Telewizji z rekomendacji Prawa i Sprawiedliwości, a jego kandydaturę poparła większość posłów z Polski Plus, SdPL oraz SD.

8 stycznia 2024 roku został pochowany nacmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie.

Wybrane publikacje

Oto wybrane publikacje Macieja Iłowieckiego, które znacząco wpłynęły na różne dziedziny wiedzy oraz kulturę. Każda z tych książek odzwierciedla jego głębokie zrozumienie zagadnień społecznych, naukowych i medialnych.

  • Nasz wiek XX, Wiedza Powszechna, Warszawa 1969,
  • Nowy, niezbyt wspaniały świat, Wiedza Powszechna, Warszawa 1974,
  • Dzieje nauki polskiej, Interpress, Warszawa 1981,
  • Z tamtej strony lustra, Alfa, Warszawa 1987,
  • Niepokój dwutysięcznego roku, Iskry, Warszawa 1989,
  • Figle naszego świata, Alfa, Warszawa 1992,
  • Media, władza, świadomość społeczna, Pomorskie Towarzystwo Edukacyjne „Fama”, Bydgoszcz 1999,
  • Kronika przypadków publicznych, Prószyński i S-ka, Warszawa 2000,
  • Krzywe zwierciadło: o manipulacji w mediach, Gaudium, Lublin 2003.

Przypisy

  1. W Warszawie odbył się pogrzeb Macieja Iłowieckiego. wnp.pl, 08.01.2024 r. [dostęp 08.01.2024 r.]
  2. Pogrzeb Macieja Iłowieckiego – 8 stycznia. dzieje.pl, 27.12.2023 r. [dostęp 08.01.2024 r.]
  3. Maciej Iłowiecki. wyborcza.pl, 29.12.2023 r. [dostęp 31.12.2023 r.]
  4. Iłowiecki Maciej Tadeusz, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 26.12.2023 r.]
  5. Głosowanie nr 2 – posiedzenie nr 72: Głosowanie nad powołaniem członków Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji. sejm.gov.pl, 04.08.2010 r. [dostęp 12.09.2022 r.]
  6. Zasłużeni dla rozwoju mediów audiowizualnych odznaczeni. prezydent.pl, 08.12.2014 r. [dostęp 12.09.2022 r.]
  7. Sylwetka na stronie sejm-wielki.pl. [dostęp 12.09.2022 r.]

Oceń: Maciej Iłowiecki

Średnia ocena:4.68 Liczba ocen:14