Dariusz Wosz

---

Dzieciństwo i młodość

Dariusz Wosz przyszedł na świat 8 czerwca 1969 roku w Piekarach Śląskich, gdzie już w młodym wieku zaczął wykazywać zainteresowanie piłką nożną. Jego ulubionym zespołem w tamtym okresie byłGórnik Zabrze. Od najmłodszych lat spędzał czas, grając w piłkę z rówieśnikami na podwórku, marząc o możliwości dołączenia do klubu piłkarskiego. Niestety, w tamtych czasach nie było to proste.

W Polsce można było grać w klubie dopiero po ukończeniu dziesięciu lat albo i później, a ja marzyłem o tym już jako pięciolatek.

W 1979 roku, mając zaledwie 10 lat, Dariusz z rodziną wyjechał do Niemiec Wschodnich. Osiedlili się w Halle, gdzie mieszkał jego wujek, który jak ojciec Dariusza, pracował w branży ogrodniczej. Po przyjeździe rodzina musiała zrezygnować z polskich paszportów i w zamian otrzymała karty stałego pobytu w NRD. Życie w nowym kraju było dla młodego Wosza wyzwaniem, szczególnie ze względu na barierę językową, która ograniczała jego możliwości nawiązywania znajomości z rówieśnikami.

Dodatkowo zdarzały się trudności w szkole – ze względu na nie najlepsze wyniki w nauce oraz drobną budowę ciała, rozważano jego przeniesienie do szkoły łyżwiarskiej. Wspominając te trudne początki w NRD, Dariusz powiedział:

Nie wiedziałem, co nas tam czeka, nie znałem tego państwa. Okazało się, że wszystko było super. Moi rodzice pracowali w zakładzie ogrodniczym mojego wujka i mieli pewną pracę. W Polsce też nie wiodło się nam źle, ale poziom życia był jednak zupełnie inny. Były kolejki po mięso, kartki. W NRD nie było tylko bananów. Ani ja, ani brat nie czuliśmy, że wiedzie nam się kiepsko. Przez pierwsze pół roku grałem w piłkę tylko w ogrodzie wujka. Nie wiem, jak by się potoczyła moja kariera, gdyby kolega kiedyś nie zajrzał przez płot i nie poszedł ze mną do klubu. Kiepsko mówiłem po niemiecku, więc futbol pomógł mi w adaptacji.

Te wspomnienia z dzieciństwa i młodości pokazują, jak pasja do piłki nożnej stała się integralną częścią życia Dariusza Wosza i pomogła mu w trudnych momentach.

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

Dariusz Wosz swoją przygodę z piłką nożną rozpoczął w młodzieżowych zespołach, grając dla klubów takich jak BSG Motor Halle oraz BSG Empor Halle. W lipcu 1986 roku dołączył do Chemie Halle, klubu występującego w Oberlidze, gdzie szybko zyskał uznanie jako obiecujący zawodnik. Przez pięć sezonów, do momentu zjednoczenia Niemiec, rozegrał 94 mecze, zdobywając 15 goli.

W sezonie 1990/1991, jego zespół zmienił nazwę na Hallescher FC oraz przeszedł do 2. Bundesligi. Wówczas Dariusz Wosz wystąpił w 22 meczach, strzelając 5 razy. Jego dobre występy zwróciły uwagę działaczy VfL Bochum, którzy w styczniu 1992 roku podpisali z nim kontrakt. W ciągu swoich sześciu lat w Bochum Wosz stał się ważnym ogniwem drużyny, rozgrywając 211 meczów i zdobywając 25 goli.

Lipiec 1998 roku przyniósł mu transfer do berlińskiej Herthy BSC. Klub zapłacił za niego około 6 milionów euro. W stolicy Wosz odniósł swoje największe sukcesy, w tym 3. miejsce w Bundeslidze w sezonie 1998/1999 oraz awans do 1/8 finału Ligi Mistrzów w sezonie 1999/2000. Jego dorobek w barwach Herthy zamknął się na 85 meczach i 11 bramkach.

W lipcu 2001 roku Dariusz Wosz powrócił do VfL Bochum. Mimo wcześniejszych marzeń o grze w czołowych ligach europejskich, brakowało mu odpowiednich ofert. W drugim etapie gry dla Bochum, rozegrał 135 spotkań, zdobywając 16 goli. W 2007 roku podjął decyzję o zakończeniu zawodowej kariery, jednak nadal grał w amatorskich drużynach. W 2014 roku związał się z SC Union Bergen w Kreislidze A, gdzie zagrał w 62 meczach, strzelając 7 goli.

Kariera reprezentacyjna

W trakcie występów w Oberlidze, Dariusz Wosz miał okazję reprezentować NRD U-20, z którą odniósł istotne sukcesy. W jego wspomnieniach pojawia się epizod z 1987 roku, kiedy to jego drużyna zajęła 3. miejsce w turnieju Coca-Coli w Chile:

„Wraz z kolegami udało mi się zająć trzecie miejsce w turnieju Coca-Coli, który odbył się w Chile w 1987 roku. Moim partnerem w drugiej linii był wtedy Matthias Sammer.”

Po unifikacji Niemiec, na początku 1989 roku Wosz został powołany do reprezentacji NRD przez trenera Manfreda Zapfa. Zadebiutował 22 marca w meczu towarzyskim z Finlandią, który zakończył się remisem 1:1. Łącznie Wosz zagrał 7 meczów dla NRD, nie zdobywając żadnej bramki. Ostatnie spotkanie z tym zespołem odbyło się 12 września 1990 roku, a jego przeciwnikiem była Belgia, mecz zakończony zwycięstwem NRD 2:0.

Dzięki solidnym występom w VfL Bochum, w 1996 roku Dariusz Wosz został powołany do reprezentacji Niemiec przez selekcjonera Bertiego Vogtsa. W tym samym roku znalazł się w szerokiej kadrze na mecz z Armenią, aczkolwiek nie wystąpił w nim. Debiut w drużynie narodowej przypadł na luty 1997 roku w meczu z Izraelem, w którym zdobył zwycięską bramkę. W sumie Wosz zagrał w 17 spotkaniach, strzelając 1 gola.

Sprawa gry dla Polski

Po zjednoczeniu Niemiec, Dariusz Wosz wyraził chęć gry w reprezentacji Polski. Jej ówczesny selekcjoner, Henryk Apostel, był zwolennikiem tego rozwiązania. Mimo jego starań, FIFA odmówiła mu występów w polskiej kadrze, argumentując, że miał już na koncie występy dla NRD. Wosz komentował tę sytuację:

„Chciałem grać w waszej reprezentacji. Moim trenerem był wtedy Klaus Toppmöller. Pewnego dnia zapytał mnie, dlaczego właściwie nie gram w polskiej kadrze. Zastanowiłem się nad tym.”

Dariusz Wosz odczuwał gorycz z powodu decyzji FIFA:

„Żałowałem tylko jednego. Tego, że musiałem przyjąć enerdowskie obywatelstwo i przez to trafiłem do reprezentacji NRD, z którą rozegrałem siedem spotkań.”

Finalnie, podkreślał swoją tożsamość narodową w słowach:

„Częściowo jestem Polakiem, częściowo Niemcem wschodnim. Zachodnim wcale, choć przez kilka lat grałem na zachodzie, w Bochum.”

Praca trenera

Po zakończeniu swojej zawodowej kariery na boisku, Dariusz Wosz skoncentrował się na roli trenera w klubie VfL Bochum, gdzie wcześniej spędził lata grając jako piłkarz. Jego pierwsze kroki jako szkoleniowca stawiały się od lipca 2008 roku, kiedy to objął funkcję trenera w juniorskiej sekcji A tego klubu, a swoją pracę w tej roli kontynuował do kwietnia 2010 roku.

Równocześnie, od września 2009 roku do kwietnia 2010 roku, Wosz pełnił także rolę asystenta głównego trenera drużyny seniorów VfL Bochum. Po odejściu dotychczasowego trenera, Heiko Herrlicha, z powodu niezadowalających wyników, Wosz został awansowany na stanowisko trenera pierwszej drużyny. Niestety, po zaledwie dwóch miesiącach pracy oraz przegranych meczach z Bayernem Monachium i Hannoverem 96, jego posada stała się nieaktualna, a VfL Bochum spadł do 2. Bundesligi.

Po tym niepowodzeniu, miejsce Wosza na ławce trenerskiej zajmował Friedhelm Funkel. Wraz z tą zmianą, Dariusz Wosz powrócił do swojej wcześniejszej roli, obejmując zajęcia w juniorskiej sekcji A, w której pozostał do czerwca 2013 roku, po czym zakończył również swoje obowiązki jako asystent trenera głównej drużyny, które pełnił od kwietnia tego roku.

Przez krótki okres, od lipca 2013 roku do stycznia 2014 roku, był trenerem drużyny rezerw VfL Bochum, a od stycznia 2014 roku do czerwca 2015 roku znowu kierował juniorską sekcją A. Po zatrzymaniu swojej działalności trenerskiej wśród młodzieży, Dariusz Wosz objął rolę trenera technicznego, odpowiadając za rozwój wszystkich drużyn w klubie z Bochum.

Życie prywatne

Dariusz Wosz jest żonaty z aktorką i prezenterką Nika Krosny-Wosz, która pochodzi z Katowic. Para ma syna, Henry’ego, urodzonego w czerwcu 2011 roku.

W roku 2000 wspólnie z kolegą z klubu Hertha BSC, Ante Čovićem, Dariusz gościnnie wystąpił w jednym z odcinków popularnego serialu Gute Zeiten, schlechte Zeiten, emitowanego w 2017 roku.

Sportowiec brał również udział w charytatywnym meczu towarzyskim, który odbył się 2 maja 2017 roku na stadionie w Zabrzu. Mecz ten został zorganizowany na cześć Henryka Bałuszyńskiego. Drużyna, w której grał Dariusz, znana jako Przyjaciele Henryka Bałuszyńskiego, przegrała wówczas z drużyną Górnika Zabrze z wynikiem 2:10.

---

Oceń: Dariusz Wosz

---